Hugo belde. Mark hing ook al, even conference bellen dus. Als ‘spin-doctor’ van het olijke duo sta ik de mannen periodiek bij als ze weer eens iets onhandigs hebben gedaan. Zoals maatregelen hals over kop versoepelen en na een week of twee doodleuk weer aanscherpen. Als een volleerde Teletubbie had Mark de ene ‘oh oh’ na de andere geroepen toen de besmettingen per dag vervijfvoudigden. Ik had nog gezegd: “Houd nog even vol jongens, met die versoepelingen.” Volhouden is tenslotte hun motto. Want ja, als je duizenden, niet gevaccineerde pubers en jongeren weer bij elkaar propt kun je op een bierviltje uitrekenen hoe ons hongerige corona monstertje daarop zal reageren. Maar neen, dat hadden ze vreemd genoeg toch niet verwacht. Natuurlijk was het de bedoeling geweest van de versoepelingen om het virus vrolijk rond te laten gaan onder de jongeren. Ook een manier om groepsimmuniteit bereiken toch? Maar schijnbaar zat er ergens een rekenfoutje op het bierviltje. Ik heb ze maar het advies gegeven een teletubbie pak aan te trekken op de volgende persconferentie. Vindt Maud leuk en kan ze lekker mee ‘oh-oh’-en.
Daarna moest ik echt ophangen want ik kreeg nog een lijntje binnen. Louis. Of ie ’t moest doen. Ik zei: “Louis, luister. Iemand met jouw palmares, met jouw C.V. en zo’n enorme reputatie als jij moet geen bondscoach meer worden. Jij ben al de Grote Bondscoach. En dan neem je een kleine bondscoach in de leer voor de kwalificatiewedstrijdjes tegen kleine landjes en dan doe jij het grote W.K. als Grote Bondscoach. En die kleine bondscoach moet jou dan om raad vragen als hij niet weet wie hij moet wisselen. En dan zeg jij: wissel de keeper. En dan stopt die reservekeeper de penalty. En dus niet zoals Frank, die een Advocaatje uit 2004 deed en de beste man van het veld haalde. Dus Louis, doe het, maar doe het als Grote Bondscoach en leer het aan de Kleine Bondscoach.” Wie die kleine bondscoach moest worden, vroeg ie. Ik heb hem het nummer van Henk uit Rotterdam gegeven.
Natuurlijk bellen Hugo, Mark en Louis mij niet. Daar heb ik het veel te druk voor. Zo ga ik met mijn twee linkerhanden het dak van onze overkapping vervangen en mag ik dit weekend samen met vrouwlief een IKEA bed en een IKEA kast in elkaar gaan klussen. Superleuk. Superspannend ook. Mocht u volgende week niks meer van mij vernemen: dan heeft vrouwlief de planken van de kast anders toegepast.
Het is voor ons ook bijna vakantie. We hopen nog lekker een weekje in eigen land weg te kunnen. Wordt nog zeuren om iets te vinden, dat klopt. Zelfs voor een kippenschuur betaal je tegenwoordig een maandsalaris om een weekje tussen het pluimvee te slapen. Wel lekkere verse eitjes en Maud’s lievelingsdier is de Kukelekuu dus dat moet goed komen.
PS: Niet getreurd, ik schrijf gewoon door. Heb er tenslotte dan eindelijk ècht alle tijd voor.