“Normaal schep ik niet zo graag op over mijn grote uitgaven, maar ik kom net terug van het tankstation.” Ik kwam deze quote al een keer of zes tegen de afgelopen dagen. De eerste keer grinnikte ik, de tweede keer dacht ik “slecht gejat” en de derde keer dacht ik: “Gaan we nu allemaal lopen patsen ja?”. Een wedstrijdje ver plassen ben ik altijd wel voor te porren, dus ik heb er vandaag een schepje bovenop gedaan en een nieuw energiecontract afgesloten. Ons huidige contract loopt af per december en nu snel een nieuwe vastleggen lijkt een keiharde must, aangezien de geraamde tarieven elke dag letterlijk tientallen euro’s per maand omhoogschieten. Uit alle energieboeren die hun waar netjes virtueel voor mij uitstalden nam ik, uiteraard, de goedkoopste. De minst dure, bedoel ik. Nu wil ik niet heel kleinzerig doen of zo, maar het winnen van de staatsloterij begint nu wel een noodzakelijk scenario te worden, zeg maar.
Als je dan in één zin bedenkt dat er in Nederland nog duizenden woningen tegen exorbitante prijzen worden verhuurd waarin de pandjesmelker in kwestie gewoon doodleuk enkel glas in verrotte kozijnen laat zitten, dan snap je wel hoe er in de huidige maatschappij echt een paar dingen goed scheeflopen. Dus als de overheid wil ingrijpen bij de stijgende energie- (en huur) prijzen is het misschien een begin om verhuurders te verplichten aan bepaalde isolatie maatregelen te voldoen, zoals kozijnen en ramen maar misschien ook aanvullende maatregelen. Niet moeilijk, zo gedaan en als ik al een zo’n simpel advies kan bedenken moet het ze in Den Haag ook wel lukken lijkt mij. Of is dat zielig voor die arme pandjesgraaiers?
Zelf zijn we ook bezig om ons (koop)huis wat te upgraden. Eind van de maand komen de nieuwe kozijnen aan de voorzijde samen met een nieuwe voordeur die, hopelijk, een einde maakt aan de ijzige poolwind die elke jaar van oktober tot april door de gang en overloop waait. Maudje zal blij zijn dat ze geen oorwarmers meer op hoeft met slapen, al zullen we de pinguïns in de badkamer wel missen. Maar ja, die energierekening zal toch echt omlaag moeten.
Alhoewel het voor de portemonnee beter zou zijn als de global warming even een wintertje extra zijn best doet, hoop ik toch echt op een ouderwets koude winter. Een beetje zoals afgelopen februari maar dan wekenlang. Een witte kerst, kraakheldere schaats-ochtenden en Charles Dickens taferelen tot ver in februari. Velen van u verklaren mij voor gek, maar ik denk: dan maar een dikke wollen trui aan! Het leven is al duur zat, dan kun je er maar beter van genieten.