Het is anno 2022 best lastig om een mening te hebben, laat staan om er voor uit te komen. Ik heb daar al eerder over geschreven in het licht van de Corona- en vaccinatie discussie. Het risico van het uitspreken van je mening is namelijk dat je ogenschijnlijk direct partij kiest en dus een labeltje krijgt: in de huidige tijdsgeest is er geen enkele ruimte meer voor nuances. Je kunt niet een ‘een beetje’ voor zijn of ‘een beetje’ tegen. Je bent niet neutraal of onpartijdig. Je bent een wappie of een schaap, je bent ‘woke’ of je wordt ‘gecanceld’.
Ik kan mij niet herinneren dat het stigmatiseren van mensen die een andere mening zijn toegedaan ooit zo hevig was als vandaag de dag. De samenleving is nog nooit zo zwart-wit geweest als nu (mag je dat nog zeggen eigenlijk?). Kijk, wat vieze Marc deed is nooit goed te praten, net als vieze Ali en vieze Marco. En dat geldt voor iedereen die zich schuldig maakt aan wat inmiddels betiteld wordt als ‘grensoverschrijdend’ gedrag. Maar soms is het beangstigend om te zien hoe dat wapen van stigmatisering wordt ingezet (veelal onder noemer ‘woke’) om mensen neer te sabelen zonder ook maar enige ruimte voor nuancering, hoor of wederhoor. In Nederland ben je tegenwoordig schuldig tot het tegendeel bewezen is.
Ik moet misschien nogmaals heel duidelijk stellen dat ik niks wil bagatelliseren, geen slachtoffer van welk grensoverschrijdend gedrag dan ook. Wat ik wel wil aankaarten is dat er een bepaalde censuur in werking treedt als men de ruimte zoekt voor discussie of naar nuancering. De hele ‘woke cultuur’, die in principe natuurlijk enkel een goed doel dient, moet dondersgoed gaan oppassen dat ze geen monster creëert dat meer gaat lijken op een middeleeuwse heksenjacht dan op een rechtsstaat. Er moet gewaakt worden voor het ontstaan van een één-dimensionaal gedachtegoed waarin eenieder die niet voor is, tegen is en verketterd moet worden. Het is soms maar goed dat de brandstapel is afgeschaft.
De manier waarop er labels worden geplakt legt op steeds hoger niveau censuur op aan elke vorm van discussie of, zoals al vaker is bepleit, de vrijheid van meningsuiting of academische vrijheid. De angst om een mening te hebben die niet voldoet aan de wensen van de tijdgeest of wat als acceptabel wordt gezien door de maatschappij is een totaal ongewenste ontwikkeling en een angstaanjagend idee. Ongeacht wat je mening of voorkeur dan ook is.
Wat een geweldige column!!! Duidelijk en to the point! Chapeau!