Een spannende maand voor de boeg: vrouwlief is deze week aan haar verlof begonnen. 34 weken zwanger en dus gaan we min of meer aftellen. Min of meer, want wanneer diva nummer 2 besluit dat de tijd rijp is, weet niemand precies natuurlijk. Feit is wel dat het huis inmiddels gonst van de bevallingsstress. Dagelijks moet ik aanhoren dat ik nu toch echt aan die kinderkamer moet beginnen, dat er nu toch echt geverfd moet gaan worden en dat we nog heel veel spullen moeten kopen voor we er helemaal klaar voor zijn. Ik probeer vrouwlief te sussen met het voorbeeld van mijn zwager: die stond op de dag dat de weeën begonnen bij mijn zus pas de commode in elkaar te klussen en volgens mij gebeurde het verven zelfs pas na de bevalling. Dat had ik beter niet kunnen zeggen…
De (fotografie) agenda staat ook lekker vol komende weken, al houd ik de weken rondom de uitgerekende datum natuurlijk wel vrij. Maar als diva 2 hele rare plannen heeft wordt het misschien nog een tikje spannend links en rechts. Dat vergt wat creatief management op het thuisfront om de stress te beperken, maar als ik die kinderkamerstress overleef moet dat ook wel lukken. Mijn hoogtepunten in juni kan ik immers niet laten lopen: twee bruiloften op het programma en als kers op de taart eindelijk weer eens festival fotograferen, het Onderstroomfestival. Dat laatste is en blijft mijn absolute eeuwige liefde op fotografiegebied: blije mensen, goede sfeer en toffe bands.
Maud lijkt het allemaal wel te snappen maar niet helemaal te beseffen, en dat is niet zo gek met haar 2,5 jaar. Hoewel ze het de hele dag heeft over baby’s, luiers en slaapjes, zijn we oprecht benieuwd hoe ze gaat reageren als er daadwerkelijk een concurrent ten tonele verschijnt. Ze is nogal gek op de aandacht van papa en mama en het delen daarvan kon wel eens uitdagend worden, al is ze ook enorm zorgzaam voor andere kinderen. Wat dat betreft hebben we goede hoop dat ze af en toe ook om 3.00 ’s nachts een flesje of luiertje kan verzorgen. Zonder gekkigheid, dat ze vriendinnetjes voor het leven gaan worden, daar gaan we voor alle gemak maar wel alvast vanuit.
Al met al komt er een mooie tijd aan, op werk- en privégebied. Een tijd waar ik, en wij, enorm naar uit kijken. Een tijd die ons voor altijd bij zal blijven. Het grappige is dat we bij de geboorte en kraamperiode van Maud een echte winterherinnering hebben, vol warmte en gezelligheid. Bij de geboorte van diva 2 zal de herinnering een echte zomerbeleving worden: anders maar hopelijk net zo mooi. Nog even wat schilderwerk en we zijn er klaar voor!