Ik weet het gewoon echt niet. Kijk, in theorie zou je kunnen zeggen dat dit misschien wel de belangrijkste verkiezingen zijn. Immers: we kiezen simpel gezegd het regionale bestuur dat onder andere voor ons meebepalen wat er met industrieterreinen, natuurgebieden en woonwijken gebeurt. Plus, ze kiezen straks de leden van de Eerste Kamer. En alhoewel we ons vaak blindstaren op wat de Tweede Kamer doet, is het de Eerste Kamer die de regering controleert en bijvoorbeeld wetsvoorstellen goed- of afkeurt. Uw uitgelezen kans dus om een klein stukje invloed uit te oefenen als u het niet eens bent met de regering. Een rondje sociale media leert dikwijls dat daar wel behoefte aan is.
Maar ik heb gewoon echt geen idee. Stemwijzer, kieskompas, een dartbord met papiertjes en blind gooien: alles geprobeerd maar ik heb echt geen idee waar ik op moet stemmen. Ik kom ook overal precies tussen alle partijen in te staan. Oftewel: nergens echt raakvlak mee, of met alles juist een klein beetje. Misschien zou je kunnen stellen dat daar dus ergens nog wat ruimte ligt voor nog een partij erbij. We hebben er immers nog lang niet genoeg, zullen we maar zeggen. Ook leuk zijn op zo’n stembiljet: een vakje voor ‘van alles een beetje’ of juist ‘van alles helemaal niks’, of misschien een negatieve stem kunnen uitbrengen. Geen blanco stemmen, maar gewoon meetellen: dus min één stem voor die persoon of partij. Zo van: jij of jullie gaan het in elk geval zéker niet worden als het aan mij ligt.
Maar ondertussen ben ik er nog steeds niet over uit. En als ik dan die hele vragenlijst heb afgewerkt en kijk naar die partij die het dichtst bij mijn mening in de buurt staat is het vaak een partij waarvan ik traditioneel altijd zei: daar ga ik van m’n leven niet op stemmen. Waarom? Geen idee. Van huis uit meegekregen, verkeerd beeld van een partij of persoon of iets te veel domme dingen gezegd in het verleden. Dus creëer ik voor mezelf een patstelling. Op de partij die het meest in de buurt van mijn mening komt wil ik uit principe niet stemmen en de partij waarvan ik dacht dat ik erop wilde stemmen houdt er ineens een hele andere mening op na dan ik altijd dacht.
Maar stemmen zullen we. Een mening mogen hebben en kunnen uitspreken is een groot goed en misschien dan maar niet naar het totaalplaatje kijken maar naar één of twee punten die voor mij persoonlijk erg belangrijk zijn. Ineens blijkt er dan toch een partij te zijn die zich voor mijn mening een beetje wil hardmaken. Of in elk geval het voordeel van de hardnekkige twijfel krijgt.