Vanochtend rond 8.15 reed ik naar mijn werk en had ik ruimschoots de tijd om mijn zonden te overdenken. Niet dat ik daar zin in had, maar je moet wat als je op de Verkeersweg achter een karretje van Snel Herstel rijdt wat midden in de ochtendspits de goten dan wel de stoepranden aan het schoonmaken is. Gevolg: een file van een auto of zeker dertig à veertig. Inhalen? Geen enkele mogelijkheid. Goed werk, fijn dat ie dat doet, maar het tijdstip waarop kunnen we het best nog even over hebben. Ik weet namelijk nog niet zo zeker of 8.15 de meest geschikte tijd is om dat werk op de drukste weg van Harderwijk te gaan doen. Of het een bewuste actie was? Ik hoop het. Dat zal mij leren. Moet ik maar niet zo lopen te haasten en te tieren als ik ’s ochtends moet rennen en vliegen. Doe toch rustig Sitsen, het leven gaat al snel genoeg. En gelijk heeft ie.
Het lijkt me heerlijk die bestuurder te zijn en lekker je tijd te nemen. Laat ze maar lekker wachten. Laat ze maar vloeken en schelden. Hoe langer ze moeten wachten, hoe meer tijd ze hebben om te leren dat dat is wat ze moeten koesteren: tijd. Elke dag worden we geleefd door de klok. Van opstaan tot naar bed gaan. Ik word mij er steeds meer van bewust en hoe langer ik er over nadenk hoe chagrijniger ik ervan word. En dan denk ik aan een liedje van Doe Maar, “Tijd genoeg”. En als ik die opzet en luister naar de tekst word ik rustig. “Ze zeggen: er is haast geen tijd en hebben daarom altijd haast en spijt, dat deze dag niet langer duren wou.”
Grappig bericht deze week op de website van deze krant, dat de jeugd de stad als “te stenig” ervaart en vindt dat er meer groen moet komen. In het licht van mijn column van vorige week toch een hele geruststelling. “Dronken mensen en kinderen spreken de waarheid”, zegt men. Ik denk ook dat een kind geen enkele politieke agenda heeft en dit oordeel daarom des te waardevoller is. Aangezien er afgelopen week door het KNMI scenario’s werden geschetst waarbij de temperatuur in de steden tijdens hittegolven in de toekomst op kan lopen tot 50 graden Celsius door gebrek aan groen, heeft de jeugd dus nog daadwerkelijk gelijk ook. Nee, daar denken ze geen moment over na en nee daar hebben ze waarschijnlijke geen enkele weet van. Maar ze zien en vinden het uit pure, ongekleurde onschuld die wij als volwassenen door de tijd zijn kwijt geraakt.
Toen de gemeentewagen eindelijk afsloeg kon ik mijn weg eindelijk met een normale vaart vervolgen. Te laat op mijn werk, maar het boeide me niet. Ik had de tijd genomen en werk wel een kwartiertje langer door. Wat is nou tijd?