Ik heb iets recht te zetten geloof ik. Mijn mailbox puilde de afgelopen week uit en ook de reacties op Facebook en Instagram waren niet allemaal even mals. Hoewel veel bijval over mijn teleurstelling van het niet doorgaan van de ‘Kroeghoek 2.0’ meldden ook een hoop semi-beledigde binnenstadbewoners zich. Ook zij baalden namelijk van het niet doorgaan van de pop-up kroeg en of ik wel eens eventjes niet zo generaliserend wilde doen. Met een knipoog erbij, dat wel. Bij deze: mijn welgemeende excuses aan mijn mede-geroezemoesliefhebbers! Het vertrouwen is bij deze weer een klein beetje hersteld, hoop ik.
In dat kader volgde deze week dan wel weer een klein beetje goed nieuws: zeer waarschijnlijk kunnen restaurants, kroegen en musea de deuren weer openen vanaf 5 juni. Uiteraard met de nodige voorwaarden maar toch: we zitten in de lift en ergens borrelt weer een klein beetje optimisme in de samenleving. Dit proef en voel je, niet alleen aan de immer verliefde bloemetjes en bijtjes maar ook aan de mensen op straat. Ik ontwaarde blije gezichten en een soort opluchting op het terras. Opgetogen en monter lopen de mensen weer door de stad. Een schril contrast met de chagrijnige toestand van de afgelopen maanden. Wat een beetje positiviteit al niet kan doen.
Ondertussen heeft onze Maud besloten om met haar anderhalf jaar alvast aan de ‘nee-fase’ te beginnen. Dan hebben we dat maar vast gehad, zal ze gedacht hebben. Alles is dus ‘nee’. We gaan eten: Nee. We gaan slapen: Nee. We gaan wakker blijven: Nee. We geen schoenen aandoen: Nee. We gaan geen schoenen aandoen: Nee. Om gillend gek van te worden. Ik weet het, het is een fase. En we houden onmetelijk veel van die kleine maar soms zou ik willen dat ik toch een muurtje met behang had in mijn woning. Spreekwoordelijk hoor, anders wordt het zo’n zooitje.
En dan nog even dit: heeft een jaartje of twee geduurd maar eindelijk kwam de gemeente met een nieuwe aanpak van het hondenpoep probleem. Kort en krachtig: ruim je hondenpoep op dan hoef je geen hondenbelasting meer af te tikken. Briljant! Ze volgen heel slim het corona-aanpak principe waarin geldt: als de klachten niet toenemen schaffen we die viervoetertaks af. En dat zit wel snor, beweren ze. De klachten nemen immers al jaren af dus het gaat goed. Waarom een oplossing verzinnen voor iets wat goed gaat? Ik zal ze van de week dan maar een korte samenvatting toesturen van de storm aan bijval en klachten die één alinea over dit onderwerp onlangs opriep. Begrijp me overigens niet verkeerd: ik ben gek van honden en gun hondenbezitters de afschaffing van die belasting maar dit is wel een heel simpele oplossing toch? Op een geel Post It-je in elkaar geflanst dus. Althans, daar riekt het sterk naar.