Eigenlijk heb ik gewoon niet zo heel veel verstand van stikstof. Ik geef het maar gewoon toe. Ik kan er dus ook eigenlijk geen fatsoenlijke column over schrijven, want om een mening over een onderwerp te vormen moet je er wel verstand van hebben. Althans, dat vind ik. Nu heb ik dat in het verleden heus wel eens een beetje geveinsd, soms heel erg zelfs, maar doen alsof je ergens verstand van hebt is tegenwoordig ook geheel aanvaardbaar. Althans, dat neem ik aan op basis van wat op TV zie. Dus ik schaam me niet. Maar dat geheel terzijde, ik wilde het een beetje over stikstof hebben. Want daar is nogal het een en ander over te doen en onze minister van Stikstof komt tenslotte uit onze eigen contreien dus leek het me aardig hier iets over op papier te zetten.
Maar helaas, de ballen verstand van stikstof dus. Maar ik vind bijvoorbeeld wel dat we wat moeten doen aan de natuur, of het behoud daarvan, in Nederland. In zoverre dat ik graag door een mooi bos of natuurgebied mag dolen en even alles kan vergeten. Plus dat ik wonen in een bosrijke omgeving nog steeds op mijn verlanglijstje heb staan. Aanvullend ben ik ervan overtuigd dat een gezond en natuurlijk evenwicht in de natuur van belang is voor alle dier- en plantensoorten, groot en klein. En uiteindelijk dus ook voor de mens en de landbouw. Maar verder dan dat kom ik eigenlijk niet.
Daarnaast denk ik dat we niet zonder onze boeren kunnen. Althans, niet zonder de meeste. Akkerbouw en landbouw is wat mij betreft een noodzakelijk ambacht waar we gewoon niet zonder kunnen maar misschien dan wat zuiniger met de mest? Ik ben fervent liefhebber van grazende koeien, blije schapen en in modder badende varkens. Maar ik peuzel ze ook graag op. Maar liever niet uit megastallen en ook kan ik prima zonder de beruchte plofkip. Ik eet met liefde minder vlees maar dan wel kwalitatief goed vlees en van dieren die een goed leven hebben gehad. En dat doen we dan ook al jaren. We eten regelmatig zonder vlees of vis (noem het vegetarisch, ik noem het gewoon eten) en niet omdat ‘we goed willen doen’ maar omdat het ook prima en lekker is.
Kortom, zoals altijd ligt wat mij betreft de waarheid weer eens ergens in het midden. En ik denk dat menig Nederlander zo met mij meekijkt naar wat er allemaal gaande is. We willen boeren maar we willen ook natuur. En dat is de essentie van het debat. We hebben er geen van allen écht verstand van maar willen wel de beste oplossing voor iedereen. Wat zou het toch fijn zijn als we in dit kleine kikkerlandje voor één keertje samen tot een oplossing konden komen en iedereen blij en tevreden zou zijn.