Zoals verwacht ging het na de jaarwisseling in de meeste landelijke media over de gitzwarte keerzijde van, uiteraard, het vuurwerk dat er afgestoken werd. Als er geen landelijk verbod op komst was, dan zou dit nieuws niet zo opvallen maar de laatste jaren ligt nou eenmaal alles wat met een vastgeroeste traditie te maken heeft onder een vergrootglas. Als ik niet iets nuchterder aangelegd zou zijn zou ik bijna gaan geloven dat de media de voedingsbodem voor het vuurwerkverbod moeten gaan prepareren. Er werden artsen aan het wordt gelaten die het over oorlogsslachtoffers hadden of wereldoorlog 3 (hoe haal je het in je hoofd?). Niemand die durfde te opperen dat er misschien illegaal vuurwerk in het spel was, zelf geknutselde idiote bommen, onverantwoordelijk gebruik of onverantwoordelijke volwassenen. Herinnert u zich die klaphamer nog, vorig jaar?
Kijk, dat dat verbod er komt is al lang een uitgemaakte zaak. De enige vraag is nog: wanneer? Ben ik tegen dat verbod? Ja. Tevens ben ik tegen illegaal vuurwerk. Om de doodeenvoudige reden dat illegaal vuurwerk de reden is dat het legale vuurwerk straks verboden wordt. Maar eigenlijk ben ik dus vooral tegen het verbieden van zaken om de verkeerde redenen. Maar goed, eind dit jaar zullen we het er wel weer verder over hebben, vermoed ik.
Ik las van de week bij een columnist in een landelijke krant dat het volgens hem tijd was voor nieuwe tradities in Nederland. Hij doelde hierbij op het vuurwerk, op de roetveeg piet en meer van dat soort zaken. Nu kunnen we overal over praten, ik sta heus open voor verandering en mijn mening is beslist niet heilig, maar vooralsnog zijn die nieuwe tradities niet echt mijn kopje koffie. Hulpverlenertje meppen, winkelportiekje slopen, kinderfeesten verzieken met prostesten van zogenaamde volwassen mensen… nee, ik ben tot nog toe weinig enthousiast. Volgens mij ligt de oplossing voor de hele discussie vooral in het gebruik van het gezonde verstand. Maar dat is natuurlijk veel te simpel. Zelf begin ik vol goede moed aan het nieuwe jaar. Volgens mijn eigen jaarlijkse traditie ga ik weer begin met volle bak sporten, minder drinken en minder snoepen. Ik zal weer wekelijks een bos tulpen (of zonnebloemen) meenemen voor de vrouw des huizes en het nageslacht mag rekenen op meer slooptijd (papa slopen is hun hobby). Verder ga ik meer schrijven naast deze column, minder klagen, betere foto’s maken en minder als een zombie op mijn telefoon lopen loeren. Met u spreek ik af dat we in december de balans op maken. Kijken of ik mijn grote waffel dit jaar wel kan waarmaken!